Donderdag 17 november Dag 14
Vanochtend om half 7 wakker (eerst buiten gekeken wat voor weer het is, mooi weer).
Om 7 uur naar beneden gegaan om een stevig ontbijt te nemen, een flink bord noedels met biefstuk moet de basis zijn voor de klim.
Om half negen gaan we met de bus naar de ingang van het NP, we worden uitgezwaaid door de niet klimmers .
Marjo gaat mee naar het begin van het park om ons daar uit te zwaaien en om foto, s te maken van het begin van dit avontuur.
Eenmaal aangekomen bij het park is het er al aardig druk, er gaan per dag 150 man naar boven, dit is het maximum.
Als Albert ons ingeboekt heeft gaan we nadat er een groepsfoto is gemaakt (met alle toestellen) in een busje naar de poort van de hel(zo wordt het genoemd).
We beginnen daar aan onze tocht rond 9 uur ,het is nu nog goed weer maar er wordt wel regen verwacht.
Iedere 500 meter die er afgelegd wordt staat er een bordje met de afstand die we al gehad hebben, vandaag moeten we 5700 meter afleggen en een hoogte verschil van 1500meter.
De tocht is mooi maar zwaar vooral als het na 12.00 uur gaat regenen, we hebben dan nog ruim 2 kilometer af te leggen.
Iedere 500 meter wordt er even gerust, gegeten en gedronken, ook wordt er water getapt (alles is hier goed geregeld.
Als we het 5 kilometerpunt hebben bereikt hoeven we dus nog maar 700 meter maar zoals Albert ons al verteld had deze zijn erg zwaar, en inderdaad je denkt dan,
WAAR BEN IK AAN BEGONNEN.
Eenmaal boven(14.00 uur) bij het basiskamp kunnen we bij het verblijf onze schoen en kleding laten drogen.
Ook kunnen we hier, eten, drinken, kaarten en uitrusten.
Om half 5 zijn de laatste 4 van onze groep nog niet boven en we beginnen ons een beetje zorgen over ze te maken.
Als ik aan de gids vraag of hij weet hoe het met ze gaat (hun gids heeft contact met hem gehad) zegt hij dat ze er aankomen. Doodmoe en doorregent, komen ze aan, maar na een bak koffie gaat het al weer beter met ze .
Om 8 uur na het diner gaan we nog een klein stukje verder de berg op waar onze slaapplaats is, we slapen met 8 man in een hokje.
Het slapen gaat niet zo lekker in een slaapzak,ik voel me net een zeehond, ook hebben we een beetje last van de ijle lucht op deze hoogte.
Na verloop van tijd vallen de meeste dan toch in slaap en is het rustig in ons onderkomen.
Vanochtend om half 7 wakker (eerst buiten gekeken wat voor weer het is, mooi weer).
Om 7 uur naar beneden gegaan om een stevig ontbijt te nemen, een flink bord noedels met biefstuk moet de basis zijn voor de klim.
Om half negen gaan we met de bus naar de ingang van het NP, we worden uitgezwaaid door de niet klimmers .
Marjo gaat mee naar het begin van het park om ons daar uit te zwaaien en om foto, s te maken van het begin van dit avontuur.
Eenmaal aangekomen bij het park is het er al aardig druk, er gaan per dag 150 man naar boven, dit is het maximum.
Als Albert ons ingeboekt heeft gaan we nadat er een groepsfoto is gemaakt (met alle toestellen) in een busje naar de poort van de hel(zo wordt het genoemd).
We beginnen daar aan onze tocht rond 9 uur ,het is nu nog goed weer maar er wordt wel regen verwacht.
Iedere 500 meter die er afgelegd wordt staat er een bordje met de afstand die we al gehad hebben, vandaag moeten we 5700 meter afleggen en een hoogte verschil van 1500meter.
De tocht is mooi maar zwaar vooral als het na 12.00 uur gaat regenen, we hebben dan nog ruim 2 kilometer af te leggen.
Iedere 500 meter wordt er even gerust, gegeten en gedronken, ook wordt er water getapt (alles is hier goed geregeld.
Als we het 5 kilometerpunt hebben bereikt hoeven we dus nog maar 700 meter maar zoals Albert ons al verteld had deze zijn erg zwaar, en inderdaad je denkt dan,
WAAR BEN IK AAN BEGONNEN.
Eenmaal boven(14.00 uur) bij het basiskamp kunnen we bij het verblijf onze schoen en kleding laten drogen.
Ook kunnen we hier, eten, drinken, kaarten en uitrusten.
Om half 5 zijn de laatste 4 van onze groep nog niet boven en we beginnen ons een beetje zorgen over ze te maken.
Als ik aan de gids vraag of hij weet hoe het met ze gaat (hun gids heeft contact met hem gehad) zegt hij dat ze er aankomen. Doodmoe en doorregent, komen ze aan, maar na een bak koffie gaat het al weer beter met ze .
Om 8 uur na het diner gaan we nog een klein stukje verder de berg op waar onze slaapplaats is, we slapen met 8 man in een hokje.
Het slapen gaat niet zo lekker in een slaapzak,ik voel me net een zeehond, ook hebben we een beetje last van de ijle lucht op deze hoogte.
Na verloop van tijd vallen de meeste dan toch in slaap en is het rustig in ons onderkomen.
Klik hier voor de foto,s
Geen opmerkingen:
Een reactie posten